Fietsen in Whistler en ja hoor....

Deze ochtend word ik wakker met een gemiste oproep uit NL op mijn telefoon. Ik zie tegelijk een sms bericht van Visa dat er mogelijk fraudeleuze handelingen met mijn prepaid credit card gepleegd zijn. Dit is de reden dat ik een prepaid card genomen had. Niet in een keer het hele spaargeld gestort op de kaart maar eens in de paar dagen een overboeking. Mijn kaart bleek gekopieerd ergens tijdens een betaling. Vrij snel daarna zijn er betalingspogingen gedaan in Brazilië. Gelukkig zat Visa er bovenop en is er geen geld verloren gegaan. Ik kan de kaart nog beperkt gebruiken en kan niet meer in het overzicht van afschrijvingen, maar daar is overheen te komen. 

We hebben ons voorgenomen fietsen te huren en Whistler op deze manier te gaan verkennen. Buienradar laat niet veel goeds zien en voorspeld zo’n beetje de heel dag 65% kans op regen. Maar we hebben hartstikke leuke regenjassen en wat kan ons het schelen, we gaan op pad! We komen bij het dorp/stadje aan en wat ziet dat er leuk uit! In 2010 werden hier de Noorse bergsporten uitgevoerd tijdens de Olympische Spelen. Dat is aan alles te zien. De Olympische ringen nemen een prominente plaats in in het stadje. Als echte Japanners maken ook wij een selfie natuurlijk. Hoewel het stadje luxe en mondain aandoet, heeft het ook veel sfeer. De appartement gebouwen zijn heel leuk gebouwd.

We gaan eerst een supermarkt binnen om wat vers brood te kopen. We moeten nog ontbijten. Dit is echt een van de mooiste supermarkten die we ooit gezien hebben. Ontelbare soorten brood / broodjes / koeken enz. Niet handig als je honger hebt. Om over fruit, vleeswaren en vis maar niet te spreken. Alles even mooi en lekker. We lopen naar buiten met voor een weeshuis broodjes en fruit en gaan terug naar de camper om ontbijtje te maken. Daarna lopen we weer het dorp in en huren twee fietsen. Met helm op (verplicht!) stappen we op de mountainbikes. 

We proberen routes te volgen die aangegeven staan, maar komen toch steeds weer ergens anders uit dan de bedoeling was. Het maakt niets uit, want ook hier gaat het weer om de route en niet het doel. We fietsen flink tegen de bergen op en gaan keihard naar beneden. Door bospaden, langs hotels, appartementen en een prachtige golfbaan. Terwijl we daarlangs fietsen zie ik een prachtig huis in de verte en stop snel om deze te kunnen fotograferen (met de mooie gele bloemetjes op de voorgrond). Erwin stopte een paar meter voor mij. Ik maak de foto en wil weer op mijn fiets stappen en ja hoor..... op zo’n 10 meter afstand zie ik hem weer staan. Op de weg waar wij op fietsen... een grote bruine beer. Dit keer gil ik niet, maar weet wel de aandacht van Erwin te trekken die hem nog niet gezien had. Ademloos staren we hem weer aan en ik pak snel mijn telefoon voor een foto. Dit lukt gelukkig net voor hij de bosjes weer inloopt. 

Eerder die ochtend had ik nog gezegd “ we halen die beren spray wel uit de rugzak, die hebben we vandaag echt niet nodig, het is zo zwaar dat ding”. We hadden hem gelukkig niet nodig maar zo dichtbij zonder auto om ons heen hadden we nog niet meegemaakt. We fietsen verder en zien een stukje verder een meisje van een jaar of 3 op een steen zitten “make some noice there’s a bear”. Dat wordt haar natuurlijk met de paplepel ingegeven, geluid maken dan verdwijnen de beren.

We hebben heerlijk een paar uur gefietst en gaan eind van de middag terug naar de camping. We eten macaroni en zien een prachtig avondrood boven de bergen. We hebben geen druppel regen gezien vandaag 😃.

Morgen gaan we weer een nieuw avontuur aan. We rijden naar Horshoe Bay en stappen daar op de ferry boot naar Vancouver Island. Deze tocht duurt zo’n 2 uur. We hebben een camping geboekt vlakbij waar de boot aan land komt, Nanaimo. Daar blijven we 1 nacht. Daarna reizen we door naar Tofino aan de andere kant van het eiland en blijven 3 nachten. Van hieruit gaan we hopelijk walvissen en andere zee giganten spotten. 

Liefs van ons