Camping Greenpoint

We arriveren op de camping midden in het nationaal park. De camping is anders dan alle anderen die we tot nu toe gezien hebben. Het is wel een camping maar tegelijk staan we midden in een donker bos, het lijkt alsof er niemand om ons heen staat en er verder niemand is. De hoge donkere bomen om ons heen zorgen voor een beschut gevoel, maar we verwachten ook ieder moment een beer die even op het raam komt kloppen. Niet ondenkbaar hier, we krijgen bij ontvangst de meest uitgebreide uitleg over hoe we om dienen te gaan met de wilde dieren en wat de regels hierover zijn. Vorige week werden er nog meerdere wolven gespot op d camping en kort geleden liep er een beer rond te wandelen. 

We slapen ondanks dat zo’n 10 uur achter elkaar. De buitenlucht maakt moe. 

In de ochtend, het is maandag inmiddels, lopen we naar het strand. De camping ligt in het bos maar ook aan het strand. We lopen zo’n 100 meter door een bospad (zie video’s) naar het waanzinnig brede zandstrand aan Long Beach. Er hangt een soort misslaag boven het strand en de zee. Ziet er prachtig uit. Er ligt veel aangespoeld hout op het strand, dan hebben we het niet over takjes maar serieuze dikke bomen. Er zijn wat rotspartijen waar algen, mosselen en ander mineralen tegenaan groeien. Dit zorgt voor mooie plaatjes. We beklimmen de rotsen en hebben een prachtig uitzicht 

(Mir, ik doe ondertussen een verhaal na van Rescue 911 Wiliam Shatner, hoe ik te pletter val op zo’n rots en we later bbq’en met onze redders 🤣)

Ik lees lekker een boek op het strand en Erwin loopt nog een paar kilometer. Hij bouwt nog even aan een strandhuisje en gaan opsom gemakje terug naar de camper. Het eerste dagje niks doen eigenlijk. Voelt een beetje als spijbelen. Nu fikkie stoken, BBQ’en en bekijken wat we morgen gaan doen. 

Veel liefs